بررسی برهمکنش آب زیرزمینی و رودخانه با استفاده از روش های کیفی، بخش شمالی محدوده دزفول- اندیمشک

در سال های اخیر لزوم مدیریت یکپارچه منابع آب باعث شده تا بررسی برهمکنش آب های سطحی و زیرزمینی اهمیت زیادی پیدا کند. هم اکنون مراکز تحقیقاتی زیادی در سرتاسر دنیا بر شناسایی مکانیزم ها و پیامدهای برهمکنش آب های سطحی و زیرزمینی متمرکز شده اند. روش های مختلف صحرایی و مدل سازی نیز همگام با این تلاش ها توسعه پیدا کرده اند. یکی از مهمترین انواع تبادلات آبی در حوزه های آبریز مناطق خشک ونیمه خشک، بین رودخانه-ها (به عنوان معمول ترین منابع آب سطحی) و آب های زیرزمینی رخ می دهد. این تبادلات آبی کمیت و کیفیت منابع آب را تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق وضعیت ارتباط هیدرولیکی رودخانه دز و آب زیرزمینی بررسی شده است. منطقه مورد مطالعه بخش شمالی محدوده دزفول- اندیمشک است که در استان خوزستان و جنوب غربی ایران قرار گرفته است. رودخانه دز مهمترین منبع آب سطحی مرتبط با آب زیرزمینی در این منطقه است. در این تحقیق سعی شد با استفاده از یک روش ترکیبی که شامل اندازه گیرهای تراز آب رودخانه و آبخوان، هیدروشیمی، بیلان و مدل سازی آب زیرزمینی است، وضعیت ارتباط هیدرولیکی رودخانه دز و آب زیرزمینی بررسی شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که رودخانه دز در منطقه مورد مطالعه به صورت یک رودخانه دهنده عمل کرده و باعث بهبود وضعیت کمی و کیفی آبخوان می شود.